Terug in Quito na een dikke week Galápagos, zwaar chuchaki van ladiesnight gisteravond. Perfecte omstandigheden om foto’s terug te kijken en verhaaltjes te schrijven over kotsende mensen.
Mijn eerste dagje op Santa Cruz heb ik gebruikt om Puerto Ayora een beetje te verkennen, en vooral op zoek te gaan naar Tortuga Bay, omdat ik daar al een hoop goeie dingen over gehoord had. Na een goed ontbijt bij mijn ensalada de frutas-amigo kwam ik eerst langs de Laguna de las Ninfas, wat op zich ook niet zo’n verkeerde plek was om even een half uurtje door te brengen.
Vanaf de laguna was het ongeveer drie kwartier lopen naar Tortuga Bay, waar ik de rest van de dag als een klein kind blij over het strand rondgerend heb. En wát voor strand. Ik denk niet dat ik ooit op een mooier plekje geweest ben dan Tortuga Bay. Het water is perfect blauw, net als de lucht, en het strand is wit. Het is echt tranen-in-je-ogen, huwelijksaanzoek-mooi. Dat je een beetje moet huilen als je denkt aan Scheveningen waar je niet meer fatsoenlijk kan lopen door de drukte zodra de zon ook maar een klein beetje schijnt, en waar een dagje uit naar het strand betekent dat je ongeveer tot je ballen in het water kunt die daarna door de kou zo ver naar binnen trekken dat je je afvraagt of je ze ooit nog terug zal zien. Hier was vrijwel niemand en het water was warmer dan de gemiddelde Ecuadoriaanse douche. Het water was zo helder dat het was alsof er visjes boven de grond zweefden, en na 5 minuten rondlopen had ik al 2 blacktip-sharks voorbij zien zwemmen, en langs de rand staken gele vlaggetjes uit het zand op de plaatsen waar schildpaddeneieren lagen.
De volgende dag was het vroeg opstaan om richting Isla Isabela te gaan, waar ik twee dagen ben geweest. Je wordt met een man of 15 in een bootje gezet wat dan door open zee van het ene eiland naar het andere vaart, zonder dat de kapitein zich echt veel zorgen maakt over golven of comfort van de passagiers. Aan het begin werden er zakjes uitgedeeld en dat was maar goed ook, want terwijl ik achter in de boot zeiknat aan het worden was (dat hadden ze ook wel even mogen zeggen) was het meisje dat schuin tegenover me zat zakje na zakje aan het afvullen met kots. Na het 4de of 5de zakje begon iedereen zich zichtbaar af te vragen hoeveel er nog ging komen, en toen ze klaar was met zakje 6 kreeg ze nog net geen applaus. Gelukkig had ze een heel lief vriendje dat de rest van de trip netjes haar zakjes met kots vastgehouden heeft.
Puerto Villamil op Isabela is het simpelste dorpje wat je je kan voorstellen, zonder verharde wegen, dikke touwen als verkeersdrempels en waarschuwingsbordjes voor overstekende iguanas. Ik snap overigens niet goed waarom ze de dorpjes niet gewoon ‘dat dorp op Isabela’ en ‘dat dorp op Santa Cruz’ noemen, want per eiland is er één dorp waar de meeste mensen wonen. Na aankomst op Isabela ben ik naar het tortoise breeding reserve gelopen, waar schildpadden de hele dag seks hebben om te zorgen dat ze niet uitsterven. Best wel prima leven hebben ze daar.
Mocht je dat interessant vinden is er ook nog ergens een filmpje van twee schildpadden die seks hebben op mijn facebook.
Na de schildpadden zijn we met een grote groep gaan snorkelen. Ze hadden een hele hoop visjes beloofd maar uiteindelijk moesten we het doen met ‘maar’ twee of drie vissen en een zeeschildpad. Later zijn we nog een stuk gaan hiken en toen hebben we een hoop blue footed boobies en pinguins gezien, honderden iguanas en nog een zeeschildpad, dus dat maakte wel een hoop goed.
De tweede dag op Isabela was voornamelijk een hike van 5 uur richting de krater van de Sierra Negra-vulkaan. Heel veel foto’s heb ik daar niet gemaakt want het regende de hele weg en foto’s van modder zijn niet zo interessant.
Terug in het hotel ben ik gewoon met kleren en al onder de douche gaan staan, dat leek de enige manier om alles nog een beetje te redden. Daarna nog even flamingo’s gaan kijken vlak bij het hotel en toen maar vroeg naar bed want de kotsboot terug naar Santa Cruz vertrok om half 7.
Na Isabela had ik twee duik-dagen gepland, met twee duiken per dag. De eerste duik stond ik meteen op de foto met een hammerhead op de achtergrond, maar op de weg terug naar boven liet de divemaster haar gopro vallen, dus de foto’s hebben we nooit teruggezien. De eerste dag hebben we rond North Seymour gedoken en roggen, hammerheads, een hoop black- en whitetip-sharks en zeeschildpadden gezien. De tweede dag zijn we richting Gordon Rocks, een vulkaankrater onder water, gevaren. Hier was het water nog helderder dan rond North Seymour (~20m zicht), en stikte het van het leven onder water. Tijdens onze eerste duik vonden we een groep van 8 hammerheads op de bodem, en enorme scholen vissen waar je middenin zwom. Het werd pas echt speciaal omdat mijn Britse buddy iets te enthousiast had ontbeten en ziek werd op 21m diep. Hij deed overduidelijk zijn best om het allemaal binnen te houden maar het begon al snel uit de zijkanten van zijn regulator te sproeien dus toen heeft hij dat ding maar uit z’n mond gehaald en alles laten gaan. Zijn ontbijt werd vrij direct gerecycled, zelfs de vissen op de Galapagos zijn milieubewust.
De laatste dag was een daytrip naar Isla Floreana, een soort half pirateneiland met bewoonbare grotten en prachtige uitzichtpunten. Ik gooi hieronder wel gewoon wat foto’s neer want ik vertrek zo met Leia richting Guayaquil (8u met de bus) om van daaruit de bus richting Lima (28 uur) te nemen, dus ik ga nog even doei zeggen tegen de hostelvriendjes en dan ben ik er vandoor. Slapen in de bus zal wel lukken want ik kan na mijn afscheids-ladies-night nog wel wat uurtjes gebruiken.
Ciao!
